Analiza szkoleniowa zdarzeń 6. kolejki T-Mobile Ekstraklasy

1.Pogoń – Wisła

http://ekstraklasa.tv/byla-reka-pogon-miala-pilke-meczowa-kontrowersje,351198.html

Po szybkim kontrataku drużyny Pogoni piłka trafia do napastnika tej drużyny, znajdującego się z lewej strony pola karnego. Oddaje on strzał na bramkę i piłka trafia ramię podniesionej do góry ręki zawodnika Wisły, który w odległości kilku metrów od napastnika rzuca się na murawę, aby zablokować strzał. Prawidłowa decyzja w tej sytuacji to rzut karny dla drużyny Pogoni i napomnienie zawodnika Wisły. U podstaw tej decyzji leżą następujące zasady interpretacyjne oceny rozmyślności kontaktu piłki z ręką i stosowania kary indywidualnej:

- rozmyślny kontakt piłki z ręką ma miejsce w przypadku ruchu ręki do piłki;

- uderzenie piłki w rękę (piłka do ręki) również może być uznane za rozmyślny kontakt piłki z ręką, jeżeli zawodnik mogąc uniknąć tego kontaktu nie podejmuje takiej próby;

- uderzenie piłki w rękę (piłka do ręki) również może być uznane za rozmyślny kontakt piłki z ręką, jeżeli ręka znajduje się w tzw. nienaturalnym ułożeniu;

- rozważania co do naturalności/nienaturalności ułożenia ręki mogą dotyczyć jedynie sytuacji, gdy zawodnik walczy o piłkę;

- jeżeli interwencja zawodnika ma na celu jedynie zablokowanie strzału na bramkę lub dośrodkowania w pole karne, to ręce interweniującego zawodnika nie mogą zwiększać tzw. obrysu ciała. Każde inne ułożenie rąk musi być uznane za nienaturalne, a tym samym trafienie piłki w rękę musi skutkować rzutem wolnym bezpośrednim lub karnym, przy czym:

a) w przypadku dośrodkowania nie stosuje się kary indywidualnej;

b) w przypadku strzału na bramkę napomina się winnego zawodnika.

2.Ruch – Zagłębie; ocena ręki

http://ekstraklasa.tv/zaglebie-w-koncu-zwycieskie-ogralo-ruch-w-chorzowie-skrot,351016.html (3’30’’ klipu)

Zawodnik Ruchu dośrodkowuje piłkę z prawej strony pola karnego blisko linii końcowej, a obrońca Zagłębia podejmuje próbę zablokowania dośrodkowania, wykonując rodzaj wślizgu poprzecznie do kierunku lotu piłki. Piłka odbija się od uda obrońcy, a następnie zostaje zatrzymana poprzez jego oddaloną od ciała rękę i opuszcza boisko. Ponieważ interwencja obrońcy ma na celu zablokowanie dośrodkowania, a ręka w którą trafia piłka, powiększa obrys ciała, to zgodnie z wyżej podanymi (Pogoń – Wisła) zasadami, powinien zostać podyktowany rzut karny bez kary indywidualnej. Warto podkreślić, że w omawianym przypadku można się również dopatrywać rozmyślnego zagrania piłki przez obrońcę Zagłębia z powodu niepodjęcia próby uniknięcia kontaktu jego ręki z piłką. Na powtórce widoczne jest, że po trafieniu obrońcy w udo piłka wytraca szybkość, a obrońca obserwuje jej spowolniony ruch.

3. Lechia – Górnik; ocena ręki

http://ekstraklasa.tv/reka-ratuje-lechie-karny-wpadl-cudem-gol-1-1,350952.html

Zawodnik Lechii w polu karnym przeciwnika, po rzucie z rogu, wyskakuje do piłki w celu zagrania jej głową. Do piłki wyskakuje obrońca Górnika. Jest on jednak wyraźnie spóźniony tak, że uderzona głową przez przeciwnika piłka trafia w jego rękę. Ma bezsprzecznie miejsce rozmyślny kontakt piłki z ręką (zgodnie z zasadami podanymi w pkt. 1), co oznacza, że powinien zostać podyktowany rzut karny. Można uznać, że uderzona głową piłka nie leci w światło bramki, co oznacza, że nie była konieczna kara indywidualna. Jednak z perspektywy boiska nie było to na tyle oczywiste, aby sędzia odstąpił od udzielenia napomnienia. Analiza wideo prowadzi do wniosku, że wyraźnie spóźniony charakter interwencji obrońcy wskazuje na jej obronny charakter. Dlatego też kontakt piłki z ręką obrońcy powiększającą obrys ciała i zatrzymującą piłkę, musi być uznany za rozmyślny. Gdyby jednak ktoś upierał się, że interwencja obrońcy Górnika miała miejsce w walce o piłkę, to i tak wysoko uniesiona, dalsza od przeciwnika, ręka obrońcy znajduje się w nienaturalnym ułożeniu, co również oznacza rozmyślność kontaktu piłki z ręką.

4.Lech – Zawisza; ocena spalonego

http://ekstraklasa.tv/bezposrednio-z-wolnego-miedzy-nogami-arboledy-gol-3-2,351391.html

Zawodnik Zawiszy wykonuje rzut wolny w pobliżu prawego narożnika pola karnego przeciwnika. W kierunku mocno uderzonej piłki biegną napastnik Zawiszy i obrońca Lecha. Napastnik Zawiszy przeskakuje nad piłką, która przelatuje pomiędzy nogami znajdującego się tuż za napastnikiem obrońcy i wpada do bramki obok zdezorientowanego bramkarza. Ponieważ napastnik Zawiszy w momencie strzału na bramkę przez jego współpartnera znajdował się na pozycji spalonej – był spalony z tytułu aktywności w grze poprzez przeszkadzanie przeciwnikowi. Przeszkadzanie to polegało na „uniemożliwieniu obrońcy Lecha zagrania lub możliwości zagrania piłki przez atakowanie go w walce o piłkę”. Dla tych wszystkich, dla którzy mieliby wątpliwości, czy napastnik Zawiszy „atakował przeciwnika w walce o piłkę” wyjaśniam, że w rozumieniu art. 11 Przepisów Gry: „Spalony” „atakowanie” nie musi oznaczać fizycznego kontaktu pomiędzy przeciwnikami i dotyczy również sytuacji, gdy piłka zmierza w kierunku napastnika, a obrońca znajduje się za jego plecami. W wersji angielskiej odpowiednikiem „atakowania” jest słowo „challenging”, a zgodnie z interpretacją UEFA „challenging” (a więc w polskim wydaniu „atakowanie”), ma miejsce wtedy, gdy odległość między przeciwnikami wynosi mniej niż 1,5 m.